انسان در هیچ دوره‌ای این چنین با حجم متنابهی از داده‌ها و اطلاعات مواجه نبوده است. سرگردانی بشر امروز، انتخابی مناسب از بین هزاران هزار امکانی است که عمر کوتاهش را بر نمی‌تابد و این سرگردانی، در انتخاب روشی مناسب برای یادگیری یک زبان بین المللی با گستره تولید جهانی، دوچندان شده است. کتابها، فیلمهای صوتی – تصویری، کلاسهای آموزشی گوناگون، نرم افزارها و پهنه وسیع اینترنت در کار هستند تا امر فراگیری یک زبان خارجی تحقق یابد. آیا اشکال در بهره هوشی دانش آموزان و دانشجویان و زبان آموزان است که با گذراندن بیش از ده سال از دوران راهنمائی تا دانشگاه هنوز نتوانسته اند در حد قابل قبولی زبان بیاموزند؟ چرا دانش آموزان و دانشجویان و زبان آموزان ایرانی با گذراندن مدت مدیدی از دوران دبیرستان تا دانشگاه، هنوز نتوانسته اند در حد قابل قبولی زبان بیاموزند. بی تردید اشکال در بهره هوشی و توانائی‌های ما نیست ولیکن مشکل و ایراد در روشها و سیستم هایی است که ما با استفاده از آنها زمان بزرگی از زندگی خویش را از صرف آموزش زبان نموده ایم ولی حاصل و دستاورد آنچنانی نداشته است. عمده‌ترین دلایل نا‌کامی در فراگیری زبان در را می توان در موارد زیر مشاهده نمود:
تکیه بر گرامر
